* * * (Wciąż jesteś przy mnie...)

Tadeusz Borowski

      Wciąż jesteś przy mnie.
      Wszelki dźwięk i ruch tak zwykły,
      jak schylenie czoła ku rękom,
      trzepot powiek i cichy uśmiech zamyślenia -
      to jesteś ty.

      Milczenie ust, puls serca i pieszczota dłoni
      nie chwycą ciebie,
      ani słowo, które w przemożny rośnie rytm
      i jakby falą i ciemnością
      ogarnia mnie...

      Więc smutek, gorycz, tęsknota
      - czyż naprawdę jestem struną,
      na której ból mijania w dźwięk się przewija?

      Tylko jedna ty, kiedy schylasz się nade mną
      uważnie patrząc w moje oczy,
      uciszasz drżenie i mój ból,
      i chociaż ciebie nie ogarnę słowem i gestem,
      jest mi dobrze
      i mówię ci po prostu:
      jesteś...


Strona główna