Sen Katarzyny II

Jacek Kaczmarski


      Na smyczy trzymam filozofów Europy                G D G
      Podparłam armią marmurowe Piotra stropy          D e
      Mam psy, sokoły, konie - kocham łów szalenie    C D e
      A wokół same zające i jelenie                          C D G

      Pałace stawiam, głowy ścinam        Fis h
      Kiedy mi przyjdzie na to chęć         Fis G D
      Mam biografów, portrecistów         C D e
      I jeszcze jedno pragnę mieć          C D G

      - Stój Katarzyno! Koronę Carów               e H e H
      Sen taki jak ten może Ci z głowy zdjąć!     e a C D G

      Kobietą jestem ponad miarę swoich czasów
      Nie bawią mnie umizgi bladych lowelasów
      Ich miękkich palców dotyk budzi obrzydzenie
      Już wolę łowić zające i jelenie

      Ze wstydu potem ten i ów
      Rzekł o mnie - Niewyżyta Niemra!
      I pod batogiem nago biegł
      Po śniegu dookoła Kremla!

      - Stój Katarzyno! Koronę Carów
      Sen taki jak ten może Ci z głowy zdjąć!

      Kochanka trzeba mi takiego jak imperium
      Co by mnie brał tak jak ja daję - całą pełnią
      Co by i władcy i poddańca był wcieleniem
      I mi zastąpił zające i jelenie

      Co by rozumiał tak jak ja
      Ten głupi dwór rozdanych ról
      I pośród pochylonych głów
      Dawał mi rozkosz albo ból!

      - Stój Katarzyno! Koronę Carów                e H e H
      Sen taki jak ten może Ci z głowy zdjąć!      e a C D e
      Gdyby się taki kochanek kiedyś znalazł...    e H e H
      - Wiem! sama wiem! Kazałabym go ściąć!    e a C D G

1978

Strona główna