* * * (Z wolna słowom odbieram blask...)

Karol Wojtyła


      Z wolna słowom odbieram blask,
      spędzam myśli jak gromadę cieni,
      - z wolna wszystko napełniam nicością,
      która czeka na dzień stworzenia.

      To dlatego, by otworzyć przestrzeń
      dla wyciągniętych Twych rąk,
      to dlatego, by przybliżyć wieczność,
      w którą byś tchnął.

      Nie nasycony jednym dniem stworzenia,
      coraz większej pożądam nicości,
      aby serce nakłonić do tchnienia
      Twojej Miłości.

(fragment 9 części I "Wybrzeża pełne ciszy"
utworu "Pieśń o Bogu ukrytym")

Strona główna