Wieczór słońca zdmuchuje roznietę
Nie te usta i oczy już nie te...
Drzewa szumią i szumią nad nami
Gałęziami, gałęziami, gałęziami!

Ten ci jestem, co idzie doliną
Z inną - Bogu wiadomą dziewczyną,
A ty idziesz w ślad za mną bez wiary
W łez potęgę i w oczu swych czary -

Idziesz chwiejna, jak cień, co się tuła -
Wynędzniała, na ból swój nieczuła -
Polną drogę zamiatasz przed nami
Warkoczami, warkoczami, warkoczami!