Dla chleba
(tekst znany jako piosenka "Góralu, czy ci nie żal")
Michał Bałucki (1837-1901)
Góralu, czy nie jest ci żal
Odchodzić od stron ojczystych,
¦wierkowych lasów i hal
I tych potoków srebrzystych?
Góralu, czy nie jest ci żal?!
A góral na lasy spoziera
I łzy rękawem ociera,
I rzekł: "Ha, darmo, kiej trzeba
Dla chleba, panie dla chleba!"
Góralu, wróć się do hal,
W chacie zostali ojcowie,
Gdy od nich pójdziesz w dal
Co z nimi stanie się - kto wie?
Czyż ci tych starych nie żal?
A góral jak dziecko płacze:
"Oj, może już ich nie zobaczę,
Ha, darmo, paniczu, kiej trzeba
Dla chleba panie, dla chleba!"
Góralu, nie odchodĽ, oj nie!
Na wzgórku, u Męki Boskiej
Tam płacze dziewcze twe -
Uschnie z tęsknoty i troski,
Gdy pójdziesz! Nie odchodĽ, nie! -
On głowę zwiesił i wzdycha:
"Oj, dolaż moja - rzekł z cicha -
I dziewkę porzucić trzeba
Dla chleba, panie dla chleba!"
I poszedł z grabkami, z kos±,
W guńce starganej i boso,
Precz poszedł w doliny - w dal,
Góralu, żal mi cię, żal!
Góralu, czy ci nie żal
(przerobiony wiersz Michała Bałuckiego, ¶piewany jako piosenka)
Góralu, czy ci nie żal
Odchodzić od stron ojczystych,
¦wierkowych lasów i hal
I tych potoków srebrzystych?
Góralu, czy ci nie żal,
Góralu, wracaj do hal!
A góral na góry spoziera
I łzy rękawem ociera,
Bo góry porzucić trzeba,
Dla chleba, panie dla chleba.
- Góralu, czy ci nie żal ...
Góralu, wróć się do hal,
W chatach zostali ojcowie;
Gdy pójdziesz od nich hen w dal
Cóż z nimi będzie, kto powie?
- Góralu, czy ci nie żal ...
A góral jak dziecko płacze:
Może już ich nie zobaczę;
I starych porzucić trzeba,
Dla chleba, panie, dla chleba.
- Góralu, czy ci nie żal ...
Góralu, żal mi cię, żal!
I poszedł z grabkami, z kos±,
I poszedł z gór swoich w dal,
W guńce starganej szedł boso.
- Góralu, czy ci nie żal ...
Lecz zanim li¶ć opadł z drzew,
Powraca góral do chaty,
Na ustach wesoły ¶piew,
Trzos w rękach niesie bogaty.
- Góralu, czy ci nie żal...