Kiedyś Czerwony Kapturek
Niósł pół litra i ogórek
Dla swej babaci, co w dziewiczym
Lesie, żyła z Nadleśniczym.

Ale go już razy kilka
Zdradziła, w ramionach Wilka
Teraz też, Kapturek bieży
A ta prukwa z Wilkiem leży.

Ciągnie Ulung na prykusku
I kocha się po francusku,
Bo taki Wilk, to wygrzmoci
Nawet i Giełdę Staroci!

Gdy zobaczyła dziewczynka
Że z jej Babci taka świnka,
Dała cynk Nadleśniczemu,
Żeby też się przyjrzał temu.

A on, wyjąwszy kopyto,
Postrzelał Babcię jak sito
Poczem z krzykiem: - Aż ty zdrajco!
Trafił Wilka w lewe jajco.