Pałace stawiam, głowy ścinam        Fis h
Kiedy mi przyjdzie na to chęć         Fis G D
Mam biografów, portrecistów         C D e
I jeszcze jedno pragnę mieć          C D G

- Stój Katarzyno! Koronę Carów               e H e H
Sen taki jak ten może Ci z głowy zdjąć!     e a C D G

Kobietą jestem ponad miarę swoich czasów
Nie bawią mnie umizgi bladych lowelasów
Ich miękkich palców dotyk budzi obrzydzenie
Już wolę łowić zające i jelenie

Ze wstydu potem ten i ów
Rzekł o mnie - Niewyżyta Niemra!
I pod batogiem nago biegł
Po śniegu dookoła Kremla!

- Stój Katarzyno! Koronę Carów
Sen taki jak ten może Ci z głowy zdjąć!

Kochanka trzeba mi takiego jak imperium
Co by mnie brał tak jak ja daję - całą pełnią
Co by i władcy i poddańca był wcieleniem
I mi zastąpił zające i jelenie

Co by rozumiał tak jak ja
Ten głupi dwór rozdanych ról
I pośród pochylonych głów
Dawał mi rozkosz albo ból!

- Stój Katarzyno! Koronę Carów                e H e H
Sen taki jak ten może Ci z głowy zdjąć!      e a C D e
Gdyby się taki kochanek kiedyś znalazł...    e H e H
- Wiem! sama wiem! Kazałabym go ściąć!    e a C D G