Kochałam pana jedną chwilę,
kochałam pana, gdzieś z ukrycia,
Kochałam pana nie najmilej,
nie słychać było serca bicia.

Pomysłu na to mi zabrakło,
kochałam pana siedząc w kącie,
milczało o nas całe Nakło
i Paryż milczał, i Bóg Ojciec.

Mój mąż przez pana się nie strzelał,
nie wstrzymał biegu wóz
i zwykła była ta niedziela,
gdy zniknął pan wśród lip czy brzóz.