Czytam recenzje z nowej literatury dla dzieci i nie mogę zrozumieć upartego pragnienia dorosłych, żeby dzieci wcześnie poznawały przaśną rzeczywistość, szarą codzienność, smutek śmierci. Na miłość boską, dzieciństwo zdarza się tylko raz i powinniśmy nasycać je jak najdłużej bajkami, które dają nam zdolność podpierania świata rzeczywistego światem mniemanym. Wyobraźnia jest spiżarnią pełną na całe życie. Tam szukajmy konfitur.