Łzy

Teofil Lenartowicz


      Gdzie ta chatka mchem obrosła,
      Co mnie wychowała?
      Gdzie jabłonka ta wyniosła,
      Co w ogrodzie stała?

      Gdzie to źródło żywej wody,
      Spod ziemi bijące?
      Gdzie te myśli dziewki młodej
      Jak kwiatki na łące?

      Chata - w gruzy obalona,
      Źródła - bić przestały,
      Jabłoń - w próchno zamieniona:
      Jedne łzy zostały.


Strona główna