W dalekiej Afryce, w Kapsztadzie jest szkoła podstawowa - Edgemead Primary School. Na stronie internetowej tej placówki na FB znalazłem poniższy tekst:

"Kiedy patrzę na dzieci, nie potrafię powiedzieć, które z nich pierwsze siedziało. Trudno mi wskazać, które z nich wypowiadały pełne zdania przed ukończeniem 20-ego miesiąca życia. Nie wiem także, czy były karmione piersią czy z butelki, jakimi bawiły się zabawkami i czy w wieku dwóch lat potrafiły włączyć YouTube’a. Mam duży problem z określeniem, jakie oglądały bajki, czy lubiły marchewkę, czy widziały już morze, czy biły się z rodzeństwem. Kiedy tylko na nie patrzę, nie wiem, czy mają deskę elektryczną, czy były na Malediwach, ile pieniędzy mają w skarbonkach i ile kosztował telefon komórkowy, który dostały w prezencie.

Chcesz wiedzieć, co widzę, gdy patrzę na dzieci? Potrafię precyzyjnie wskazać, w której rodzinie uczy się szacunku i życzliwości w stosunku do innych ludzi. Wiem, które dziecko czuje się kochane i bezpieczne w swoim domu. Umiem powiedzieć, czy ich rodzice odpowiadali im na wszystkie pytania, czy też zbywali  najwygodniejszą odpowiedzią: „Nie wiem”. Wiem, które z nich śmieją się z rodzicami podczas wspólnych seansów filmowych. Mogę pokazać palcem te, które uczy się odpowiedzialności. Widzę, jak na dłoni te, które są przytulane. Widzę ich emocje, działania, walkę, motywację lub ich brak. Widzę w końcu, jak wiele lub jak niewiele miłości wlewacie w ich serca.

Powyższy tekst dedykuję moim wspaniałym Nauczycielom z podziękowaniem nie tylko za ich ciężką pracę i wiedzę, którą mi przekazali, ale również za wskazanie, jak wielką wartość ma wytrwała i systematyczna praca oraz ciągłe poznawanie otaczającego świata i ludzi.