Pochwała książki

Henryk Zbierzchowski

      (...) Przyjaźń przeminie po pierwszym upiciu,
      Miłość się urwie najkraśniejszej wstążce,
      Za mało mamy pięknych spotkań w życiu,
      Lecz najpiękniejsze zawdzięczamy książce.

      W godzinach smutku, tęsknoty, wesela,
      Wracamy do niej jak do przyjaciela.
      Księgo! Tyś źródłem z którego wytryska
      Strumień człowieczej nieśmiertelnej myśli.

      Czas przez ruiny idzie i zwaliska,
      Lecz twego trwania nigdy nie przekreśli.
      Bowiem się z ducha wiedzie twa potęga -
      Mijają ludzie, pozostaje księga.


Strona główna