|  |  | Tak bardzo jesteśmy zranieni
 (Literacki Nobel 1966) 
 I wydaje się nam, że umieramy, Kiedy ulica rzuca nam złe słowo. Ulica o tym nie wie, Nie dźwiga na sobie takiego brzemienia. Nie przywykła aby wybuchał na niej Wezuwiusz bólu. Zatarły się wspomnienia prehistorycznych
czasów,
 |