Tak bardzo jesteśmy zranieni
(Literacki Nobel 1966)
I wydaje się nam, że umieramy, Kiedy ulica rzuca nam złe słowo. Ulica o tym nie wie, Nie dźwiga na sobie takiego brzemienia. Nie przywykła aby wybuchał na niej Wezuwiusz bólu. Zatarły się wspomnienia prehistorycznych
czasów,
|