Sully Proudhomme
(Literacki Nobel 1901)
- Tu jesienią więdnie kwiecie,
Z gniazd się ptactwo już zerwało,
A ja marzę o tym świecie,
Co trwać będzie wieczność całą!
Miłość w sercu gdy zagości,
Drga w niem ledwie chwilkę małą,
A ja marzę o miłości,
Co trwać będzie wieczność całą!
W krąg tu groby i cmentarze,
Ileż ziemię łez oblało!
Ach! ja o tem życiu marzę,
Co trwać będzie wieczność całą!
Tłum. Seweryna Duchińska