- Właśnie... Po co są wierzby płaczące?
- By ziemia się wierzby napiła.

- A wierzba z okrągłym oknem?
- By ptak mógł odpocząć w drodze.

- A wierzba gdy wschodzi słońce?
- By stanąć przy niej na chwilę.

- A przy chacie samotnej?
- By chata się nie bała.

- A wierzby nocą, po co?
- By czerń żyła.

- A wierzba jedna za drugą?
- By zimą nie pomylić drogi.

- A ta piękna cała oszroniona?
- Nie synku, to starzec zmęczony.

- A wierzby z miękkimi baziami?
- Tak delikatnie odchodzi zima.

- A wierzby po wsi rozsiane?
- By przez płoty zaglądać do woli.

- A wierzby w zakolu rzeki?
- By płynęły choć stoją.

- A ta przy jeziorze?
- By kilka liści rzucić starej łodzi.

- A schylone?
- Niektórym smakuje pokora.

- A te niespokojne?
- Mówią skąd wiatr idzie.

- A te szumiące cichym, ciepłym głosem?
- Chcą się szeptem odróżnić od brzozy.

- A jedna wierzba, po co?
- Nad fortepian...
i blade, szczupłe dłonie.